این شله زرد‌ها رو دوشنبه
برای شهادت خانوم فاطمه زهرا پختم
تزئینشم من و همسرم با هم انجام دادیم🙂
اولین باری بود که توی این حجم و مناسبتی
چیزی میپختم... 40 تا ظرف تک نفره برای مجلس
زن داداشم و 12تا ظرف بزرگ هم برای همسایه و فامیل😊
خیلی با برکت بود، کلی هم زیاد اومد و چون انتظارشو
نداشتم، ظرف کم آوردم و موند برای خودمون😅



خیلی حس قشنگی بود،
بدون هیچ استرسی از خراب شدنِ کارم
شله زرد رو، هم میزدم و با خانوم جانم
حرف میزدم. از سختی‌ها و مشکلاتمون گفتم
از خوشی‌ها و لذت های زندگیمون گفتم
از چیزایی که نیازِ یه زندگیِ خوبِ گفتم
از اینکه همش نگاهش بهم بوده گفتم
ازش خواستم که همیشه حواسش بهم باشه
که توی خوشی‌ها و ناخوشی‌ها یدفعه
پاهام نلغزه، که توی مشکلاتم کمکم کنه...
گفتم و اشک ریختم و انگار در اون لحظاتی
که حرفامو میگفتم یه کوهی از مشکلات از
روی شونه‌ام برداشته میشد...
آروم شدم... انگار مادرم زهرا بغلم کرده بود🥺